هنر و معماری اسلامی (۱۲۵۰۱۸۰۰) ۲

در اين كتاب هنر و معماري سرزمينهاي كهن جهان اسلام، در حد فاصل فتوحات مغولان، در اوايل قرن سيزدهم ميلادي، تا فتوحات اروپاييان، در اوايل قرن نوزدهم ميلادي، بررسي شده است. اين كتاب جلد دوم كتاب هنر و معماري اسلامي (۶۵۰ـ۱۲۵۰) نوشتۀ ريچارد اتينگهاوزن و اولگ گرابار است كه همچون كتاب اول خصلتي توصيفي دارد و در آن كمتر به نظريه‌پردازي و تفاسير فرهنگي پرداخته شده است. نويسندگان كتاب را به دو بخش، هر بخش به ترتيب ۱۱ و ۹ فصل، تقسيم كرده‌اند. بخش اول تا سال ۱۵۰۰ ميلادي را در برمی گیرد و با تأكيد بر انواع هنر ايراني، به‌ويژه معماري، شرحي جامع از هنر اسلامي مصر، سوريه، عربستان، مغرب، عثمانيان نخستين و هند به ‌دست مي‌دهد؛ بخش دوم، با هنر ايران در دوران صفويان و زنديان آغاز شده، با عبور از هنرهاي آسياي ميانه و امپراتوري عثماني (پس از فتح قسطنطنيه) به هنرهاي شمال آفريقا و هنرهاي هند در عصر تيموريان پرداخته، سرانجام ميراث هنر اسلامي در دوران جديد را شرح مي‌دهد. تصاوير رنگي و سياه و سفيد پرشمار از آثار معماري و هنرهاي دستي مسلمانان بر غناي كتاب افزوده است. این کتاب با مشارکت انتشارات سمت و انتشارات فرهنگستان هنر چاپ شده است.