هنر مانوی در مجموعه‌های برلین

هنر مانوی فرزند راستین کسی است که ژرف‌نگر بود و به آیندگان می‌اندیشید، مانیِ اندیشمندی که برای آموزش حکمت و اسطوره‌ای پُرشاخ‌وبرگ کلام را به تصویر درآورد؛ نقاش نیک‌ذوقی که از نقش و رنگ و زَر سود جُست تا نشان دهد نه تنها آموزه‌های دینی، بلکه همة متون می‌توانند تصویرگری شوند؛ آنچه پیش از آن بی‌سابقه بود و پس از آن در تاریخ هنر ایران روح دمید. نگاره‌هایی که با خط خوش آذین شدند تا نشان دهند کلمات نیز می‌توانند نقاشی شوند. ازاین‌رو، کتاب هنر مانوی در مجموعه‌های برلین به‌خوبی نشانگر چیره‌دستی و استادکاری نگارگران، خوشنویسان، نسخه‌پردازان و صحافان مانوی است و از آموزه‌های به تصویر کشیده‌شده سخن می‌گوید. این کتاب بر گسترش پژوهش‌های ایرانی و میان‌رشته‌ای نیز تأکید می‌کند؛ یعنی پژوهشگرانی که هم مطالعات هنری و هم تاریخی، دینی و زبانی را موضوع تحقیقات خود قرار داده‌اند.