نمایش در دوره صفوى

اين كتاب در سال ۱۳۸۵ از سوي سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي ايران به عنوان پژوهش برتر انتخاب شد و در سال ۱۳۸۶ نيز از طرف انتشارات دانشگاه تهران به ‌عنوان كتاب سال دانشگاه تهران برگزيده و مورد تقدير قرار گرفت. كتاب حاضر داراي دو بخش است: در بخش اول با عنوان نمايشهاي مذهبي اطلاعاتي دربارۀ مراسم سوگواري و آيينهاي مذهبي در دورۀ صفوي بر اساس گزارشهاي مورخان دربار و سفيران و سياحان اروپايي ارائه شده و تعزيه در مفهوم عزاداري، پيدايش و وجوه تأثيرپذيري و پرورش و پختگي آن در طي قرون بررسي گرديده است. در بخش دوم ضمن مطالعة تمامي نمايشهاي غيرمذهبي موجود در جامعه و دربار ايران و ارزيابي و تحليل بروز و شكفتگي آنها تلاش شده تا ابداع يا مسير تحول و رونق و رواج اين نمايشها و تركيبات جديد آنها به سادگي بيان گردد. در اين بخش اهل نمايش دورۀ صفوي به سه طبقه اهل بازي، اهل زور و اهل سخن تقسيم شده اند. نگارنده در پهنۀ دويست و پنجاه سالۀ دورۀ صفوي كندوكاو كرده و حاصل كار او بيان هنري نمايش در دورۀ صفوي براي دانش‌ورزان و دوستداران اين رشته هنري است.