مصحف روشن

در كتاب حاضر يكي از جنبه‌هاي كاربردي خوشنويسي، يعني كتابت مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته است. هدف نويسنده ارائه منبعي تصويري براي محققان و علاقه‌مندان به خوشنويسي است تا ضمن بررسي اين آثار، شناختي مقدماتي نسبت به ويژگيهاي نسخه‌پردازي قرآن در شيراز پيدا كنند. در اين كتاب چند نسخه خطي موجود در موزه‌ شاهچراغ (ع) و موزه پارس شيراز متعلق به سده‌هاي هفتم تا نهم هجري و در كنار آنها دو اثر از كتابخانه ملي فارس (كتابخانه شهيد دستغيب) مورد بررسي قرار گرفته است. مؤلف با محور قرار دادن موضوع خوشنويسي و بيان شرح حال و آثار چند تن از خوشنويسان شيرازي مانند ابراهيم سلطان تيموري، پيريحيي صوفي جمالي، قطب مغيثي و شمس‌الدين علي كاتب شيرازي به برخي ويژگيهاي نسخه‌شناسانه و ديگر اجزاي نسخه‌ها مانند تذهيب هم اشاره كرده است.