درآمدی بر هنرهای زیبا جستارهایی درباره هنر و فلسفه

کتاب حاضر بر اين اعتقاد عميق و ديرينۀ نگارندۀ آن استوار است که: هنر نحوه‌اي از شناخت نيست، بلکه، به عکس، برخاسته از ساحتي است متمايز از ساحت شناخت، ساحت ساختن يا ــ اگر بتوان چنين گفت ــ ساحت سازندگي. اين کتاب از آغاز تا پايان خود را مهياي سخن گفتن از اين معنا مي‌کند، از آن سخن مي‌گويد و به شرح آن مي‌پردازد. بيشتر افراد، که شمارشان هم بسيار زياد است، مسلّم مي‌گيرند که هنر، در تحليل نهايي، نوعي شناخت است. کساني هم که قيود و شرطهايي به ميان مي‌آورند و ترديد مي‌کنند بايد در برابر اين اعتقاد خودانگيختۀ خويش مقاومت ورزند که هنرمند «حرفي براي گفتن دارد».