کتاب حسین طاهرزاده بهزاد ذیل پژوهش در احوال و آثار طاهرزاده لاجرم به دو مقوله مهم همسو با عملکرد او نیز میپردازد:
یکی پیدایش، فراز و فرود و جایگاه «مدرسه صنایع قدیمه» یا همان «هنرستان عالی هنرهای ملّی»، که بنیانگذار و مدیر آن طاهرزاده بود؛
و دیگری کنکاش در چند و چون هنر نگارگری معاصر و تجدید حیات آن که در این راستا نیز طاهرزاده تعیینکنندهترین نقش را داشت.
در دو دهۀ اخیر تلاشهای ارجمندی برای تحلیل تاریخ هنر و نقاشی معاصر صورت گرفته و کتابها و مقالات مفید بسیاری انتشار یافته است؛
اما منظر عمده این پژوهشها معطوف به گرایشهای مدرنیستی در هنر بوده و مؤلفان کمتر به حوزه هنرهای سنتی بهویژه هنر نگارگری پرداختهاند.
نگارنده به عنوان معلم تاریخ هنر، خلأ چنین مباحثی را در منابع موجود احساس میکردم و این نوشتار (حسین طاهرزاده بهزاد) تلاشی برای جبران بخشی از این کاستیهاست.
امید که روشنگر زوایایی از تاریخ نقاشی ایران در سرآغاز سده اخیر بوده بهویژه تصویر دقیقی از احوال و آثار حسین طاهرزاده بهزاد به دست دهد.